Παναγιώτης Γιαννόπουλος: «Ο νεποτισμός μεγάλο πρόβλημα στην Ιατρική»
Μεγάλο πρόβλημα η άσκηση της Ιατρικής στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα»
Η επιστήμη της Ιατρικής, το λειτούργημα που σώζει ζωές, τα σύγχρονα προβλήματα του κλάδου και οι πολύτιμες συμβουλές στους νέους που θα τον υπηρετήσουν σύντομα, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο «Θάρρος» ο γενικός χειρουργός του Νοσοκομείου Καλαμάτας, Παναγιώτης Γιαννόπουλος:
-Ήταν το όνειρό σας να γίνετε ιατρός ή σας κέρδισε αυτή η κορυφαία επιστήμη στην πορεία;
Θυμάμαι από μικρό παιδί ήταν το όνειρό μου να γίνω χειρουργός, όχι απλά γιατρός. Μάλιστα, παίρνοντας το πτυχίο της Ιατρικής αισθανόμουν πως είχα κάνει ήδη το μισό δρόμο για την εκπλήρωση του ονείρου μου.
«Η μόνη συνταγή για ό,τι κάνεις, είναι να το αγαπάς πάρα πολύ και κάθε στιγμή να προσπαθείς να μαθαίνεις κάτι νέο»
-Υπάρχει συνταγή της επιτυχίας σε τέτοιου είδους λειτουργήματα; Μπορείτε να φέρετε στο μυαλό σας το πιο δύσκολο χειρουργείο που είχατε μέχρι τώρα;
Νομίζω, η μόνη συνταγή για ό,τι κάνεις, είναι να το αγαπάς πάρα πολύ και κάθε στιγμή να προσπαθείς να μαθαίνεις κάτι νέο. Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στη Χειρουργική, η επιστήμη προχωρά και αποδέχεται καινοτομίες που κάνουν το έργο μας πιο εύκολο. Τα χειρουργεία, είτε είναι εύκολα είτε δύσκολα, πρέπει να τα αντιμετωπίζεις όλα με έναν τρόπο που έχεις μάθει επιστημονικά και να είσαι πάντα συγκεντρωμένος, γιατί πρόκειται για τη ζωή του συνανθρώπου σου, την οποία σου έχει εμπιστευτεί.
-Πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθετε στο 100% των δυνατοτήτων σας, δεδομένων και των διαχρονικών προβλημάτων που μαστίζουν τα ελληνικά νοσοκομεία;
Δυστυχώς, η ελληνική πραγματικότητα με τη δύσκολη οικονομική συγκυρία βάζει πολλά εμπόδια στο έργο μας. Τα καλύτερα υλικά είναι, δυστυχώς, και τα πιο ακριβά και πλέον τα μηχανήματα παίζουν καθοριστικό ρόλο μαζί με την επιστημονική κατάρτιση και τις γνώσεις του ιατρού για το άριστο αποτέλεσμα. Αντιθέτως, η οικονομική πραγματικότητα σε υποχρεώνει στην αγορά του πιο φθηνού και πολλές φορές αμφιβόλου προελεύσεως και ποιότητας μηχανήματος ή υλικού.
Με προβληματίζει το γεγονός πως παιδιά καθηγητών Ιατρικής των ελληνικών πανεπιστημίων κληρονομούν τα «έξυπνα» γονίδια των γονιών τους και γίνονται κι αυτά καθηγητές Ιατρικής στα ίδια Πανεπιστήμια
-Υπάρχει μέλλον για τις επόμενες γενιές ιατρών στην Ελλάδα; Τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που προσανατολίζονται προς τα εκεί και τις οικογένειές τους;
Η Ιατρική είναι πράγματι όνειρο πολλών νέων. Δυστυχώς, η άσκησή της στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα αποτελεί μεγάλο πρόβλημα και πολλές φορές θέτει σε κίνδυνο τον επαγγελματία ιατρό λόγω έλλειψης οργάνωσης, υλικών ή ειδικευμένων κέντρων.
Παιδιά που έχουν αυτό το μικρόβιο και την αγάπη για αυτό το λειτούργημα, δε νομίζω ότι πρέπει να κάνουν πίσω. Παιδιά που «πρέπει» να γίνουν ιατροί λόγω οικογενειακής παράδοσης, νομίζω πρέπει να ακολουθήσουν άλλον δρόμο, γιατί η συγκυρία δεν είναι ιδιαίτερα ευνοική.
Με προβληματίζει το γεγονός πως παιδιά καθηγητών Ιατρικής των ελληνικών πανεπιστημίων κληρονομούν τα «έξυπνα» γονίδια των γονιών τους και γίνονται κι αυτά καθηγητές Ιατρικής στα ίδια Πανεπιστήμια.
*Συνέντευξη στον Ηλία Γεωργουλάκο για την εφημερίδα «Θάρρος» της Μεσσηνίας